ກະຊວງສຶກສາທິການ ແລະ ກິລາ, ໂດຍໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນຈາກລັດຖະບານອົດສະຕຣາລີ, ໄດ້ສົ່ງເສີມຄວາມສຳຄັນຂອງການຊ່ວຍເຫຼືອນັກຮຽນທີ່ມາຈາກພື້ນຖານທີ່ບໍ່ໄດ້ເວົ້າພາສາລາວໃນຄອບຄົວ

ທີມງານໂທລະພາບ, ວິທະຍຸ ແລະ ໜັງສືພິມ ຈາກສູນໂຄສະນາຂ່າວສານການສຶກສາ ແລະ ກິລາ ຂອງກະຊວງສຶກສາທິການ ແລະ ກິລາ ແຫ່ງ ສປປ ລາວ ໂດຍໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນຈາກລັດຖະບານອົດສະຕຣາລີ ຜ່ານແຜນງານບິຄວາ ໄດ້ອອກອາກາດ ສາລະຄະດີຄູົວແບບ ຕອນທີ 5. ທີ່ໄດ້ເລົ່າເລື່ອງຂອງຄູສອນທີ່ໂຮງຮຽນຂອງລັດແຫ່ງໜຶ່ງທີ່ມາຈາກບ້ານຢູ່ເຂດຫ່າງໄກໃນແຂວງຜົ້ງສາລີ ທີ່ເປັນແຮງບັນດານໃຈແກ່ຄູທ່ານອື່ນໄດ້ ນັ້ນກໍ່ຄື: ຄູ ສຸກສະຫວັນ ລາວລີ. ລາວເປັນຄົນຊົນເຜົ່າພູນ້ອຍ ແລະ ສອນນັກຮຽນທີ່ເປັນຊົນເຜົ່າອາຄາທີ່ຍັງບໍ່ທັນເກັ່ງພາສາລາວ. ໃນສາລະຄະດີນີ້, ຄູສຸກສະຫວັນ ໄດ້ອະທິບາຍວິທີການຂອງລາວເພື່ອຮັບປະກັນວ່າ ນັກຮຽນຂອງລາວສາມາດມີສ່ວນຮ່ວມ ແລະ ຄວາມສຳຄັນຂອງພວກເຂົາໄດ້ປະກອບສ່ວນໃນກິດຈະກໍາການຮຽນຮູ້ທັງໝົດ, ວິທີການທີ່ລາວຮ່ວມມືກັບຄູທ່ານອື່ນ ແລະ ການປະສານງານກັບຊຸມຊົນ ແລະ ພໍ່ແມ່ນັກຮຽນ.

ປະເທດລາວເປັນປະເທດທີ່ອຸດົມສົມບູນທາງດ້ານວັດທະນະທໍາ ແລະ ພາສາຊົນເຜົ່າ, ມີ 4 ກຸ່ມໝວດພາສາຫຼັກ ແລະ ມີຫຼາຍກວ່າ 50 ພາສາເວົ້າ. ພາສາແມ່ຂອງຄົນລາວ 40 ສ່ວນຮ້ອຍແມ່ນພາສາອື່ນ. ພາສາລາວແມ່ນພາສາຫຼັກທີ່ໃຊ້ໃນໂຮງຮຽນ. ແຕ່ຖ້າຫາກເດັກບໍ່ເວົ້າພາສາລາວໃນຄອບຄົວເດັກຈະພົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນເວລາເຂົ້າຮຽນ.

ຄູ ສຸກສະຫວັນ ໄດ້ອະທິບາຍວ່າ “ໂຮງຮຽນແມ່ນຕັ້ງຢູ່ເຂດຫ່າງໄກ ແລະ ວັດທະນະທຳຂອງຊົນເຜົ່າອາຄາ ແມ່ນມີເອກະລັກທີ່ແຕກຕ່າງຈາກຊົນເຜົ່າຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ຊົນເຜົ່າພູນ້ອຍ. ໂຮງຮຽນແມ່ນຢູ່ໄກຈາກບ້ານຂ້າພະເຈົ້າຫຼາຍ; ຂ້າພະເຈົ້າສາມາດກັບມາເຮືອນໄດ້ໃນທ້າຍອາທິດເທົ່ານັ້ນ. ການສອນຢູ່ໂຮງຮຽນທີ່ມີນັກຮຽນຊົນເຜົ່າຫຼາຍອາດເປັນສິ່ງທ້າທາຍໃນການສອນຂອງຄູ. ຢູ່ເຮືອນ ນັກຮຽນແມ່ນເວົ້າພາສາອາຄາ ແລະ ເມື່ອເຂົາເຈົ້າເບິ່ງໂທລະພາບ, ກໍອາດເບິ່ງຊ່ອງເພື່ອນບ້ານ. ຍ້ອນເຫດຜົນຄືດັ່ງກ່າວ ນັກຮຽນເຂດບ້ານນີ້ ເມື່ອເຖິງເກນອາຍຸເຂົ້າຮຽນ ອາດຈະຍັງບໍ່ເຂົ້າໃຈພາສາລາວໄດ້ດີເທື່ອ.” 

ຄູ ສຸກສະຫວັນ ມີຄວາມກະຕືລືລົ້ນ ແລະ ປະຕິບັດໜ້າທີ່ການສອນດ້ວຍຄວາມເອົາໃຈໃສ່. ລາວໄດ້ບອກວ່າ: “ພວກເຮົາບໍ່ສາມາດຍອມແພ້ໄດ້ເມື່ອເຮົາຕັດສິນໃຈເປັນຄູ. ຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນຮັກເດັກນ້ອຍ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າການສອນເດັກນ້ອຍມີຄຸນຄ່າທີ່ສຸດ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກດີທີ່ຈະສອນເຂົາເຈົ້າຄືກັບວ່າເຂົາເຈົ້າເປັນລູກຂອງຂ້າພະເຈົ້າເອງ.”

ຄູ ສຸກສະຫວັນ ໄດ້ຮຽນຮູ້ວິທີການປັບການສອນຂອງລາວ ເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ນັກຮຽນທຸກຄົນເຂົ້າໃຈ, ມີສ່ວນຮ່ວມ ແລະ ມີຄວາມກ້າວໜ້າໃນການຮຽນ. ລາວໄດ້ອະທິບາຍວ່າ “ຂ້າພະເຈົ້າໃຊ້ພາສາກາຍ ແລະ ຈະອະທິບາຍກິດຈະກຳສາມຫາສີ່ຄັ້ງ ເພື່ອໃຫ້ນັກຮຽນເຂົ້າໃຈ. ກ່ອນອື່ນ, ຈະອະທິບາຍເປັນພາສາອາຄາ, ຈາກນັ້ນເປັນພາສາລາວ.” ລາວຍັງໄດ້ບອກວິທີການສອນພາສາລາວໃຫ້ນັກຮຽນຂອງລາວວ່າ: “ຂ້າາພະເຈົ້າກະກຽມຊຸດຮູບພາບທີ່ຈະຊ່ວຍໃຫ້ນັກຮຽນຮຽນຮູ້ພາສາລາວ. ຂ້າພະເຈົ້າປະດິດບັດຮູບພາບດ້ວຍຕົນເອງ ເຊິ່ງໄດ້ຮັບແຮງຈູງໃຈຈາກປຶ້ມແບບຮຽນ ຫຼື ການຄົ້ນຄວ້າຊອກຮູບທາງອິນເຕີເນັດ. ຂ້າພະເຈົ້າຍັງໄດ້ໃຊ້ເຕັກນິກຈາກຫຼັກສູດພາສາລາວສະບັບປັບປຸງໃໝ່ ແລະ ບາງສ່ວນຈາກໂຄງການຝຶກເວົ້າພາສາລາວ. ບັນດາສື່ການສອນດັ່ງກ່າວແມ່ນມີປະໂຫຍດຫຼາຍ. ຂ້າພະເຈົ້າມັກເຕັກນິກ “ຟັງ ແລະ ປະຕິບັດ”. ຂ້າພະເຈົ້າຍັງໄດ້ນໍາໃຊ້ເຕັກນິກທີ່ໄດ້ແນະນຳໃນວິດີໂອສຳລັບການພັດທະນາຄູ ເພື່ອປະຕິບັດ ແລະ ກະກຽມບົດຮຽນຂອງຕົນເອງ.”